************************
၁။ ဤေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ သူတပါး၏ ဂုဏ္မဲ့စကား (မေကာင္းေၾကာင္း)ကို ေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍မေျပာ။
မေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္ (သူ႔စကားကို အေျခတည္၍ စဥ္းစားဖို႔ေမးလွ်င္) သူတပါး၏ ဂုဏ္မဲ့ကို ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏။
ဤသည္ကား ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
၂။ ေနာက္တမ်ိဳးကား သူေတာ္ေကာင္းေယာက်္ားျမတ္သည္ သူတပါး၏ ဂုဏ္ရွိစကားကို မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာတတ္၏။
ေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္ သူတပါး၏ဂုဏ္ကို မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။
၃။ ေနာက္တမ်ိဳးကား သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ မိမိ၏ ဂုဏ္မဲ့စကားကို မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာ၏၊ ေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္ မိမိ၏ဂုဏ္မဲ့ကို မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
၄။ ေနာက္တမ်ိဳးကား ပညာရွိ ေယာက်္ားျမတ္သည္ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ မေျပာ၊ မေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား အသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
No comments:
Post a Comment