.................................
“ ရင္မွာ အခ်စ္မ်ား ျဖစ္မိေနလား ... မေရရာဘူး စိတ္ထဲက ... ငယ္ငယ္ကသံေယာဇဥ္ ခင္မင္ရုံစိတ္ကေလးမ်ား ... ၾကင္နာျခင္းရဲ႕စိတ္ရိုင္းမ်ား ... ကိုယ္႔ႏွလံုးသား အေရာင္ေျပာင္းသြား ... နားလည္ပါ သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူေလးရာ ” သူမ၏ မိုဘိုင္းဖုန္းေလးမွ Ringtone သံေလး ထြက္ေပၚလာေသာ္လည္း မကိုင္မိေသးဘဲ သီခ်င္းကိုသာ ဆက္နားေထာင္ေနမိသည္။ ခံစားခ်က္ခ်င္းျငိေသာေၾကာင္႔ ဒီသီခ်င္းေလးကို သူမ အလြန္ပင္ ႏွစ္သက္ရပါသည္။ ဒီသီခ်င္းကိုဆိုေသာ အဆိုေတာ္သည္ ဘယ္လို ခံစားခ်က္ေတြႏွင္႔ သီဆိုထားလဲ သူမမသိပါ။ သိုေပမယ္႔ စကားလံုးတစ္လံုးခ်င္းစီ၏ အဓိပၸါယ္ကိုက သူမခံစားခ်က္ေတြႏွင္႔ တိုက္ဆိုင္လြန္းေနသည္။
ထို႔ေၾကာင္႔လည္း ဖုန္း Ringtone အျဖစ္ ဒီသီခ်င္းေလးကို သြင္းထားခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ ဆိုသည္မွာ သူမ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက တစ္ဖက္သတ္ ရင္ခုန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔ရေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလး မင္းရံခ ဆိုသူပင္။ “ ေျပာ . . . ရံခ ” “ နင္ ဘာလုပ္ေနလဲ . . . မအိပ္ေသးဘူးလား ” “ မအိပ္ေသးလို႔ပဲ နင္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတာေပါ႔ . . . ေျပာ ဘာကိစၥလဲ ” “ အကူအညီေတာင္းမလို႔ ” “ ဘာ . . . အကူအညီ ! ဘာကူညီရဦးမွာတုန္း . . . နင္႔ရည္းစားရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ေတြထဲ ငါ႔ကို ဝင္မပါခိုင္းနဲ႔ေနာ္ . . . အဲ႔ဒါဆိုရင္ေတာ႔ လံုးဝမကူညီဘူး ” “ ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ေတြထဲ ဝင္မပါခိုင္းပါဘူးဟာ . . . ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလး ဝယ္ေပးရုံေလးတင္ . . . မနက္ျဖန္ ငါ႔ေကာင္မေလး ေမြးေန႔ဟ . . . အခုထိ ဘာဝယ္ေပးရမွန္း မသိေသးဘူးဟာ . . . အဲ႔ဒါ . . . နင္ စဥ္းစားျပီး ဝယ္ေပးပါလားလို႔ . . . အဟဲ ” “ နင္က ငါ႔ကို မခိုင္းရင္ စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး တူတယ္ေနာ္ . . . ရည္းစားအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဝယ္ေပးတာေတာင္ ကိုယ္တိုင္မဝယ္ေပးခ်င္ဘူး . . . တကယ္ဆိုရင္ နင္ ကိုယ္တိုင္ ဝယ္ေပးသင္႔တယ္ ရံခ . . . နင္ အဲ႔ဒီေကာင္မေလးကို တကယ္ေရာ ခ်စ္ရဲ႕လား ” “ နင္ကလည္း မဆိုင္တာေတြ ေမးျပန္ျပီဟာ . . . ဝယ္ေပးမွာလား မဝယ္ဘူးလား တစ္ခုခုပဲေျပာ ” သူႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ ျငင္းခ်င္ရင္ေတာင္မွ ျငင္းႏိုင္ေသာအင္အား သူမမွာ မရွိပါေပ။ သူမအတြက္ အခ်စ္ဆိုေသာအရာသည္ ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ သူ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵေတြကို မျငင္းမညဴ ျဖည္႔ဆည္းေပးျခင္းသည္ သူမႏွလံုးသားမွ ျဖစ္တည္လာေသာ သူမ၏အခ်စ္ပင္။ ဖြင္႔ေျပာခြင္႔မရွိသည္္႔ဘဝမွာ ကိုယ္ခ်စ္ေသာသူ၏ဆႏၵေတြကို ျဖည္႔ဆည္းေပးျပီးတစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ေနရုံကလြဲ၍ သူမ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ။ သူမ တစ္ခု ၾကားဖူးပါသည္။ အခ်စ္မွာ အလ်ားအနံမရွိေပမယ္႔ အသြားအျပန္ရွိသတဲ႔ . . . ဒါဆိုရင္ တစ္ဖက္သတ္ဆိုေသာ စကားလံုးကို ဘယ္သူမ်ား စာလံုးေပါင္းခဲ႔သလဲ သူမ ေမးၾကည္႔ခ်င္ပါသည္။ တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ေနရသည္႔ဘဝမွာ သူ႔ဆီက တုံ႔ျပန္လာမည္႔အခ်စ္ေတြကို သူမ မေမွ်ာ္လင္႔ရဲခဲ႔သည္မွာ အမွန္ပါ။ သူမလိုပံုစံမ်ိဳးႏွင္႔ သူ႔ဆီက အခ်စ္ေတြကို မေမွ်ာ္လင္႔ရဲသည္ကလည္း မဆန္းသား . . . သူမသည္ သူ စိတ္ဝင္စားစရာမေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဝတုတ္ေနေသာသူ ျဖစ္ေလသည္။ ဒီလိုဝတုတ္ေနျခင္း၏ အဓိကတရားခံကလည္း သူမကိုယ္တိုင္ပင္ . . . ငယ္ငယ္ကတည္းက စားျခင္းေသာက္ျခင္းကို ဝါသနာထံုျပီး ေဖေဖကလည္း မိတဆိုးေလးမို႔ အဆံုးစြန္အလိုလိုက္ထားရာ လိုတရခဲ႔ေသာ သူမဘဝမွာ အမ်ားဆံုးေတာင္႔တခဲ႔ေသာအရာေတြသည္ အရုပ္ႏွင္႔မုန္႔ေတြ ျဖစ္သည္။ ေဖေဖ ကုမၸဏီကျပန္လာတိုင္း မုန္႔တစ္ခုခုပါလာမွ ေက်နပ္ခဲ႔သူ . . . အစားအေသာက္ႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ စိတ္ရွိတိုင္း စားေသာက္တတ္သူပင္။ ထိုသို႔ စိတ္ရွိတိုင္းစားေသာက္ခဲ႔ျခင္းက သူမကို အတိုင္းအလြန္ ဝေစခဲ႔ေလသည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဝကစ္ကစ္ေလးႏွင္႔ ခ်စ္စရာေကာင္းခဲ႔ေပမယ္႔ အသက္ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယက္၏ ဝတုတ္ေနျခင္းက ဘယ္လိုမွ ခ်စ္စရာေကာင္းေတာ႔မည္ မဟုတ္ပါ။ ဝမွလွတာ ဆိုေသာ ဆိုရုိးကလည္း ေမာ္ဒယ္လ္ပိန္ပိန္လွလွေလးေတြ ၾကီးစိုးေနေသာ ဒီေန႔ေခတ္ၾကီးမွာ သံုးစားမရေတာ႔ျပီ။ အစားအေသာက္ႏွင္႔ပတ္သက္လွ်င္ သူမ ဘယ္လိုမွ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ခဲ႔ပါ။ ျပီးမွ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဆိုျပီး အငမ္းမရ အမုန္းစြဲတတ္သည္မွာ သူမအက်င္႔။ အစားအစာေတြသည္ သူမ ခ်စ္ေသာအရာေတြပင္။
( ေဖေဖႏွင္႔ သူျပီးလွ်င္ ) သူမ ခ်စ္ရေသာအရာေတြမွာ အစားအစာေတြကလြဲျပီး အျခားမရွိေတာ႔ျပီ။ သူက ဆိုလွ်င္ . . . “ အစားေတြလည္း ေလွ်ာ႔စားပါဦး မိုးသားရယ္ . . . နင္ကိုယ္နင္လည္း မွန္ထဲ ျပန္ၾကည္႔ဦး . . . ဆင္ေပါက္နီးနီး ျဖစ္ေနျပီ . . . ဝိတ္ခ်ဖို႔ေျပာလည္း အပိုပဲ ေနမွာပါ . . . စားတာလည္း အငမ္းမရပဲ . . . ဖုတ္မ်ားဝင္ေနလား မသိဘူး ” ဟု မိႈခ်ိဳမ်စ္ခ်ိဳး ေျပာတတ္ေလသည္။ သူေျပာသလို သူမ ဝိတ္ခ်ခ်င္ပါသည္။ သို႔ေပမယ္႔ သူမသည္ တစ္ေပါင္ေလာက္ ဝိတ္ခ်လိုက္လွ်င္ ႏွစ္ေပါင္ေလာက္ ျပန္တက္လာတတ္သူ . . . တစ္ခါအငတ္ခံထားလိုက္သည္ႏွင္႔ ႏွစ္ဆေလာက္ ျပန္စားတတ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ဝိတ္ခ်ျခင္းကို စိတ္ကုန္လ်က္ အစားအေသာက္ဘက္ကိုသာ အာရံုလွည္႔ထားလိုက္ေတာ႔သည္။ တစ္ခါတေလ အခ်စ္သည္ အစားအေသာက္ႏွင္႔တူရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဟု သူမ ေတြးမိသည္။ သူမ တစ္ခါစားလိုက္တိုင္း တစ္ေပါင္တက္လာသလိုမ်ိဳး သူမအခ်စ္ေတြ တစ္စတစ္စ တိုးလာတိုင္း သူ႔ရင္ထဲမွာ သူမအေပၚ ျဖစ္တည္ေသာခ်စ္ျခင္းေတြ တစ္စတစ္စ တိုးလာေစခ်င္သည္။ ဒီေန႔အထိေတာ႔ သူမသည္ တစ္ဖက္သတ္ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာပင္ သူ႔ကို အတိုင္းထက္အလြန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနရပါသည္။
% . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . %
“ မိုးသား . . . မျပီးေသးဘူးလား ” “ ျပီးေတာ႔မယ္ ျပီးေတာ႔မယ္ . . . ၁၄၉၇ လံုး ရေနျပီ ” ဒီေန႔သည္ သူ႔ေမြးေန႔ျဖစ္ရာ သူ႔ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ စကၠဴၾကယ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ ေခါက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အခုလို စကၠဴၾကယ္ေလးေတြေခါက္ေနရသည္မွာ တစ္ခါက ၾကယ္ေတြခူးလ႔ိုရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဟု ေျပာဖူးေသာ သူ႔စကားေၾကာင္႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေခါက္ေနရျခင္းပါ။ သူမ ရူးလည္းရူးပါသည္။ အခ်စ္ႏွင္႔ေတြ႔ရင္ လူတိုင္း ရူးသြားတတ္ၾကသည္ မဟုတ္လား။ ဒီေန႔တစ္မနက္ခင္းလံုး သူမ ဘာမွမလုပ္ဘဲ စကၠဴၾကယ္ေတြသာ ထိုင္ေခါက္ေနခဲ႔သည္။ လက္ထိပ္ေတြလည္း နာလွပါသည္ . . . ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ သံုးလံုးေလးကို သူမ မနည္းအားတင္းျပီး ေခါက္ေနရသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔လည္း ေအာင္ျမင္စြာ ေခါက္ျပီးသြားခဲ႔သည္။
“ ေဟး . . . ျပီးျပီေဟ႔ . . . ၁၅ဝဝ ရျပီကြ ” “ ေအး . . . ရေပဦးမွပဲ . . . တစ္မနက္ခင္းလံုး ၾကယ္ေတြထိုင္ေခါက္ေနလိုက္တာ . . . မိုးသား နင္႔လက္ေတြ မနာဘူးလား ဟင္ ” “ နာတာေပါ႔ ဟယ္ . . . ဒါေပမယ္႔ ခ်စ္ေတာ႔လည္း ဒီေလာက္ကေတာ႔ ေအးေဆးပါ ” “ နင္ ရံခကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္သလား ” “ ေတာ္ေတာ္မဟုတ္ဘူးေဟ႔ . . . ေျပာမျပတတ္ေအာင္ကို ခ်စ္တာ. . . ခဏေနဦး ငါ ျပင္လိုက္ဆင္လိုက္ဦးမယ္ ” ဟုဆိုကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ေျပးဝင္ခဲ႔သည္။ ေမလင္းႏွင္႔သူမသည္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဒီေန႔အထိ တြဲလက္ျမဲခဲ႔ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သည္။ သူမမွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားစားစားမရွိပါ . . . မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းဆို ေမလင္း တစ္ေယာက္တည္း ရွိသည္။ ေယာက္်ားေလးသူငယ္ခ်င္းကတည္း သူႏွင္႔ထက္မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ။ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမရွိသည္ကလည္း သူမ၏ အားနည္းခ်က္ေၾကာင္႔ပင္။ သူမ အျခားသူေတြကို မခင္ခ်င္ပါ . . . လူကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင္႔ ေလွာင္ခ်င္သလိုလို ရယ္ခ်င္သလိုလို မ်က္လံုးမ်ားႏွင္႔ ၾကည္႔ၾကျခင္းကို သူမ အလြန္ မုန္းတီးလွပါသည္။ ေမလင္း ၊ ရံခ ႏွင္႔ ထက္မင္းတို႔သာ အိမ္နီးခ်င္းေတြလည္းျဖစ္ . . . မိဘခ်င္းကလည္း ရင္းႏွီးၾကေသာေၾကာင္႔ ငယ္ငယ္ကေလးဘဝကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ အလိုလို ျဖစ္လာခဲ႔ရသည္ပင္ . . . သူမသေဘာ သူမဆႏၵအတိုင္းသာဆိုလွ်င္ သူမ လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ မခင္တတ္ပါေပ။ သူမအေတြးေတြသည္ လြန္ခဲ႔ေသာကေလးဘဝဆီသို႔ အလည္သြားေနေပရာ အေတြးေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အလည္လြန္ေနလည္းမသိ . . . အျပင္က ေမလင္း၏စိတ္မရွည္ေသာ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလး ထြက္ေပၚလာေတာ႔မွ ေရခ်ိဳးျခင္းကို လက္စသတ္ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လိမ္းစရာရွိသည္ လိမ္း ျပင္စရာရွိသည္ ျပင္ျပီး အဝတ္အစားအျမန္လဲကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္။ ျပီးလွ်င္ စာၾကည္႔စားပြဲေပၚက သူ႔အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးကိုယူျပီး ေမလင္း သြားရေအာင္ ဟုဆိုကာ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ဘက္သို႔ ကူးလာခဲ႔ေတာ႔သည္။ သူမအိမ္ႏွင္႔ သူ႔အိမ္သည္ ျခံခ်င္းကပ္လ်က္ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန အလြယ္တကူ ဝင္လာခဲ႔ေလသည္။ “ မိုးသား အျမန္လာ . . . ဟိုႏွစ္ေကာင္ ဘာေတြတြတ္တိုးေနလဲ မသိဘူး . . . ခိုးနားေထာင္ရေအာင္ လာ ” “ နင္ကလည္း . . . ” စပ္စုတတ္ေသာ ေမလင္းက စပိုင္တစ္ေယာက္လို နားေလးစြင္႔ကာ သူႏွင္႔ထက္မင္း စကားေျပာေနေသာ ဒန္းစင္အနားရွိ နံရံတစ္ခုမွာကြယ္ျပီး အမိအရပင္ ခိုးနားေထာင္ေနပါေတာ႔သည္။ သူ ဘာေတြေျပာေနမလဲ . . . သူ စိတ္ဝင္စားသည္႔ ကားအေၾကာင္းလား . . . ဒါမွမဟုတ္ သူ အခု တက္ေနသည္႔ သင္တန္းအေၾကာင္းလား . . . ဒါမွမဟုတ္ သူ အခုလိုက္ေနေသာ ေကာင္မေလး ဘယ္လိုလွတယ္ ဆိုေသာ အေၾကာင္းလား။ သူမလည္း နံရံနားေလးကပ္ကာ ခိုးနားေထာင္ေနမိသည္။ ပထမဆံုး ထက္မင္း၏အသံ ခပ္ၾသၾသ ထြက္ေပၚလာသည္။ “ မင္း မိုးသားကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ရံခ ” “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ . . . ငါက မိုးသားကို ဘယ္လိုျမင္ရမွာလဲ ” “ မိုးသားက မင္းအေပၚမွာ အရမ္းအႏြံတာခံတာေလ . . . မင္း ခိုင္းရင္ ဘာမဆိုလုပ္ေပးတာကိုပဲ ၾကည္႔ . . . သူ မင္းကို ေၾကြေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ေနာ္ . . . အဲ႔ဒါ မင္း ဘယ္လိုျမင္လဲ ” “ သူ႔ဘာသာသူ ေၾကြပေစေလ . . . ငါ႔ဘက္ကေတာ႔ ေဝးပါတယ္ကြာ . . . သူလို ဖက္တီးပုပ္မကို အိပ္မက္ထဲေတာင္ ထည္႔မမက္ဘူး . . . ေနရာမဆံ႔လို႔ . . . ” သူ႔စကားသံအဆံုးတြင္ သူမ ကိုင္ထားေသာ စကၠဴၾကယ္ကေလးေတြ ထည္႔ထားသည္႔ ဖန္ပုလင္းေလးသည္ သူမလက္ထဲမွ လြတ္က်သြားေလသည္။ ခြမ္း ဆိုေသာ အသံႏွင္႔အတူ သူမႏွလံုးလည္း တစ္စစီ ပဲ႔ေၾကြသြားသလို ခံစားရသည္။ မ်က္ရည္တို႔ကလည္း သူမ ခြင္႔ျပဳခ်က္မရဘဲ မ်က္ဝန္းမွ ပါးျပင္ထက္သို႔ ခုန္ေပါက္စီးဆင္းလာၾကသည္။ ျဖစ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ ဒီေနကေန အေဝးဆံုးကို သူမ ထြက္ေျပးသြားခ်င္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းဖို႔ေတာင္ သူမမွာ အင္အားမရွိေတာ႔ပါေပ။ “ မိုးသား . . . ” သူ႔ေခၚသံေၾကာင္႔ သူမ သူ႔ကို ၾကည္႔မိသည္။ သူသည္ သူမကို အားနာေသာ မ်က္လံုးမ်ားႏွင္႔ ၾကည္႔ေနေလသည္။ သူေရာ ဘာထူးလဲ . . . အျခားသူေတြလို သူမ၏အားနားခ်က္ကို ေလွာင္ေျပာင္ေနေသာ သူ ။ “ နင္ ဒီလို ေျပာထြက္လိမ္႔မယ္ ငါ မထင္ထားဘူး ရံခ . . . . . . နင္တို႔လည္း အျခားသူေတြလိုပဲ . . . ငါ႔ကြယ္ရာမွာ ငါ႔အားနည္းခ်က္ကို ထင္သလို ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာေနၾကတာ . . . ဟုတ္တယ္ ငါက ဖက္တီးမၾကီးပဲ . . . ငါ အရမ္းဝတယ္ . . . ” သူမ အသံကုန္ဟစ္ျပီး ငိုေၾကြးပစ္ခ်င္ေသာစိတ္မ်ား တလႈိက္လႈိက္တက္လာရာ မ်က္ရည္မ်ား အလိုလို စီးက်လာသည္။ “ တစ္ခုေတာ႔ ေျပာခဲ႔မယ္ ရံခ . . . ေလာကၾကီးမွာ အခ်စ္စစ္ေတြ ဘာလို႔ရွားပါးကုန္တာလဲ နင္ သိလား . . . နင္တို႔ေယာက္်ားေတြ အလွမက္လာလို႔ပဲ ” တစ္ကုိယ္လံုးမွာရွိေသာ အားေတြစုကာ ေျပာခ်လိုက္ျပီး သူမ ေျပးထြက္လာခဲ႔သည္။ တကယ္ မသိခဲ႔ျခင္းပါ . . . ဒီေန႔သည္ သူမႏွလံုးသားကို စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ တစ္စစီဖဲ႔ေျခြခံရမည္႔ ေန႔ဆိုတာကို . . . . . ။
% . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . %
အခ်စ္သည္ ဒီေလာက္ ရက္စက္လိမ္႔မည္ဟု သူမ လံုးဝမထင္ထားခဲ႔ပါ။ ပထမဆံုးအခ်စ္အတြက္ ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာသည္ ရင္ႏွင္႔မဆံေအာင္ပင္။ “ သူ႔လို ဖက္တီးပုပ္မကို အိပ္မက္ထဲတာင္ ထည္႔မမက္ဘူး ေနရာမဆံလို႔ ” ဟူေသာ သူ႔စကားကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း သူမ သူ႔ကို စိတ္နာခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ခဲ႔ေသာ သူမအတြက္ စိတ္မနာႏိုင္ဘဲ သူမကိုယ္သူမ “ ဒီေလာက္ ဝရလား ” ဟု အျပစ္တင္မိသည္။ အခုခ်ိန္မွာ သူမ အသိခ်င္ဆံုးေမးခြန္းသည္ “ လူတစ္ေယာက္၏ရင္ထဲမွာ အခ်စ္တစ္ခုျဖစ္ဖို႔အတြက္ လွေနဖို႔ လိုအပ္သလား ” ဆိုေသာ ေမးခြန္းပင္။ သူမရင္ထဲမွာ ထိုေမးခြန္းကို ေမးလိုက္တိုင္း သူမ ငိုပဲငိုမိသည္။ မ်က္ရည္ေတြကလည္း သူမအလုိကို လိုက္ေပးဖို႔ အဆင္သင္႔။ အကယ္၍ သူ႔ရင္ထဲမွာ အခ်စ္တစ္ခုျဖစ္ဖို႔အတြက္ လူတစ္ေယာက္သည္ လွေနဖို႔လိုအပ္မည္ဆိုလွ်င္ သူမ ဘာလုပ္သင္႔လဲ။ လွေနဖို႔လိုအပ္မည္ဆိုလွ်င္ သူမ လွေအာင္ ျပဳျပဳပစ္လိုက္ပါမည္။ “ ရူးတယ္ ” ဟု ဆိုရင္လည္း သူမသည္ အရူးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။
% . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . %
သံုးႏွစ္ၾကာျပီးေနာက္ . . . . အခ်ိန္ေတြၾကာခဲ႔ေပမယ္႔လည္း ျပန္စဥ္းစားၾကည္႔လွ်င္ မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပင္ . . . သူမရင္ဘတ္ထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြ အဆိပ္တက္ေနတုန္း ရွိေသးသည္။ ဘယ္ဘက္ရင္အံုထဲက ႏွလံုးသားလည္း အနာမက်က္ေသးဘူး ဆိုတာ မ်က္ရည္ေတြက သက္ေသခံေနသည္ မဟုတ္လား။ သံုးႏွစ္ဆိုေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ သူမကို လံုးဝ ေျပာင္းလဲေစခဲ႔သည္။ အရင္တုန္းကလို ဝတုတ္တုတ္ ဖက္တီးမၾကီး မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ သြယ္လ်လွပေသာ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနျပီ။ ထိုသို႔ျဖစ္ေအာင္လည္း သူမ ခ်စ္ေသာအစားအစာေတြကို စေတးခဲ႔ရသည္။ အရင္က စိတ္ရွိတိုင္း စားေသာက္ျခင္းကို စြန္႔လႊတ္ကာ သူ႔အခ်ိန္ႏွင္႔သူ အခ်ိဳးအစားမွ်တစြာ စားေသာက္ခဲ႔ရသည္။ မနက္စာႏွင္႔ညစာကို အသီးအရြက္တစ္ပြဲ သို႔မဟုတ္ ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ျဖင္႔သာ ေရာင္႔ရဲ တင္းတိမ္ျပီး ေန႔လည္စာထမင္းတစ္နပ္ျဖင္႔သာ ေက်နပ္ခဲ႔ရသည္။ စားရသည္ကလည္း အစာေျပရုံေလာက္သာ။ ဒါတင္မက လုပ္လိုက္ရေသာ ေလ႔က်င္႔ခန္းေတြကလည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတ္ေသခ်င္စိတ္ေပါက္သည္အထိပင္။ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ဥပၼါတသႏၱိဘုရားေလွကားမ်ားတြင္ တက္လိုက္ဆင္းလိုက္လုပ္ရေသာ ဒုကၡသည္ သူမအတြက္ အဆိုးရြားဆံုးျဖစ္ေလသည္။ သုိ႔ေပမယ္႔ သူကိုခ်စ္ေသာစိတ္တစ္ခုတည္းႏွင္႔တင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလွေသာ ထိုေန႔ေတြကို သူမ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ႔ပါသည္။ သူမရင္ထဲကအခ်စ္သည္ သူမကိုအစစအရာရာ ေျပာင္းလဲေပးခဲ႔ပါသည္။ အခုခ်ိန္ သူေရာ ဘာေတြလုပ္ေနမလဲ . . . သူႏွင္႔ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ခဲ႔ရေသာ သူ႔ေမြးေန႔ကစျပီး သံုးေလးငါးရက္အၾကာတြင္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ အေဒၚတစ္ေယာက္အိမ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ႔ရာ သူႏွင္႔သူမ အဆက္အသြယ္ျပတ္ခဲ႔သည္မွာ ၾကာျပီ။ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေအာင္ လည္း သူမကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ သူမကိုယ္သူမ ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ သူႏွင္႔ေဝးရာ ေနျပည္ေတာ္ကို ေခတၱေရွာင္တိမ္းခဲ႔ျခင္းပါ။ ထိုသို႔ေရွာင္တိမ္းဖို႔ သူမမွာ ေဖေဖ႔ကို ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပခဲ႔ရသည္။ ေဖေဖက သူမကို နားလည္ေပးကာ ခြင္႔ျပဳေပးရွာပါသည္။ ဤသို႔ျဖင္႔ သံုးႏွစ္တာကာလပတ္လံုး ေဖေဖတစ္ေယာက္လြဲျပီး သူမ ဘယ္သူ႔မွ အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘဲ ေနျပည္ေတာ္တြင္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ႔ရေလသည္။ သူမအေတြးေတြသည္ လြန္ခဲ႔ေသာ သံုးႏွစ္တာကာလဆီသို႔ ေရာက္သြားလ်က္ လူတစ္ေယာက္ႏွင္႔ တိုက္မိေတာ႔မွ သူမ စိတ္ႏွင္႔ကိုယ္ ျပန္ကပ္ေတာ႔သည္။ ျပႆနာက အဲ႔ဒီမွာ စေလသည္။ ေစ်းဝယ္ဖို႔ စူပါမားကတ္ထဲ သူမကအဝင္ စူပါမားကတ္ထဲက လူကအထြက္ တစ္ေယာက္ႏွင္႔တစ္ေယာက္တိုက္မိၾကရာ သူမက ဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း ဟိုလူ႔မ်က္ႏွာက ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးေနေလျပီ။ အေၾကာင္းမွာ သူမႏွင္႔တိုက္မိျခင္းက ထိုသူ ယူလာေသာ ဖန္ပုလင္းေလး က်ကြဲသြားျခင္းပင္။ ပိုဆိုးသည္က ပုလင္းထဲတြင္ ထည္႔ထားေသာ စကၠဴၾကယ္ေလးေတြ သည္ စူပါမားကတ္ေလွကားေပၚတြင္ ျပန္႔ၾကဲကုန္လ်က္ အခ်ိဳ႕တေလေတာင္မွ သူမ တက္နင္းမိလိုက္ေသးသည္။ သူမ ဒီေန႔မွ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္သည္ျဖစ္ရာ ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္း ေစ်းဝယ္ခ်င္လာ၍ အိမ္ေတာင္မဝင္ေသးဘဲ စူပါမားကတ္ထဲဝင္မိကာမွ ျပႆနာႏွင္႔ တည္႔တိုးၾကံဳရေလသည္။ စိတ္ညစ္ဖြယ္ပင္။ “ ေဆာရီးေနာ္ ” “ ဘာေဆာရီးလဲ ... တိုက္တုန္းက မဆင္မျခင္ဝင္တိုက္ျပီးေတာ႔ အခုေတာ႔ ေခါက္ထားတဲ႔ၾကယ္ေတြ အကုန္သြားျပီ ” “ တမင္ဝင္တိုက္ခ်င္လို႔ ဝင္တိုက္မွ မဟုတ္တာ . . . မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာေလ ” “ တမင္မ်ား ဝင္တိုက္ၾကည္႔ပါလား . . . ခင္ဗ်ား အသက္ေတာင္ ဘယ္ကထြက္သြားသလဲ သိလိုက္မွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး ” ကုိယ္႔ခႏၶာကိုယ္မွ အားမနာ ဒီေလာက္အျဖစ္သည္းေနေသာ ကိုေရႊဝတုတ္ကို သူမ ေျခဆံုးေခါက္ဆံုး အကဲခတ္မိေလသည္။ လူက ဝဝတုတ္တုတ္ ဖိုးဝရုပ္ၾကီးျဖစ္ကာ ဗိုက္ ပါး ႏွင္႔ လည္ပင္းတို႔သည္ ၾကည္႔မေကာင္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အဆီပိုေတြ ထြက္ေနေပသည္။ “ ေကာင္းျပီေလ . . . ကၽြန္မ ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းေပးရမလဲ ” “ ေမးေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူး . . . ခင္ဗ်ားသိတတ္မယ္ဆိုရင္ ျပန္ေလ်ာ္ေပးရမွာေပါ႔ ” “ ဟုတ္ျပီေလ . . . ကၽြန္မ ျပန္ေလ်ာ္ေပးပါ႔မယ္ . . . ဒါေပမယ္႔ အခုေတာ႔ မေလ်ာ္ေပးႏိုင္ေသးဘူး . . . ေရာ႔ ဒီမွာ ကၽြန္မ လိပ္စာကတ္ ၊ ရွင္ လိုခ်င္တဲ႔အခ်ိန္ ကၽြန္မဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ . . . လူေတြ အိပ္စက္တဲ႔ညအခ်ိန္ေတြကလြဲျပီး အခ်ိန္မေရြး ကၽြန္မ လာေလ်ာ္ေပးပါ႔မယ္ . . . အခုေတာ႔ ကၽြန္မ ေစ်းဝယ္လိုက္ဦးမယ္ ” သံုးႏွစ္အတြင္း သူ႔အတြက္ သူမ ေခါက္ထားေသာ စကၠဴၾကယ္ကေလးေတြ အမ်ားၾကီးပင္။ ထို႔ထဲမွ သူမ အေလ်ာ္ေပးလိုက္ ပါမည္။ သူမသည္ ထိုဝတုတ္ကို လိပ္စာကတ္ေပးျပီး စူပါမားကတ္ထဲဝင္ဖို႔ တံခါးကို ဖြင္႔လိုက္လွ်င္ ထိုဝတုတ္က . . . “ ခဏ . . . ခဏ . . . ခဏေနပါဦး . . . ခင္ဗ်ားက ဒီလိပ္စာကတ္ထဲကနာမည္အတိုင္း တကယ္ပဲ မိုးသားေမ လား ” “ ဘာလဲ ရွင္က အင္ ထင္လို႔လား . . . မယံုဘူးဆိုရင္ အဲ႔ဒီလိပ္စာကတ္ထဲမွာ ပါတဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ကို တစ္ခ်က္ ေခၚလိုက္ေလ ” ဝတုတ္သည္ မယံုၾကည္စြာပင္ သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲက ဖုန္းကိုထုတ္ကာ သူမလိပ္စာကတ္ကိုၾကည္႔ျပီး သူမဖုန္းနံပါတ္ကို ေခၚေနေလသည္။ ဒီေန႔ေတာ႔ ဒီဝတုတ္ေၾကာင္႔ ေစ်းဝယ္ရေတာ႔မည္ မဟုတ္ . . . ပိုဆိုးသည္က စူပါမားကတ္ေရွ႕တြင္ သူမႏွင္႔ ဝတုတ္မွာ ပိတ္ေနသလိုျဖစ္ေနျပီး ေစ်းလာဝယ္သူေတြသည္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေရွာင္ျပီးမွ စူပါမားကတ္ထဲ ဝင္ၾကေလသည္။ ေလွကားတြင္လည္း စကၠဴၾကယ္ေတြ ျပန္႔ၾကဲေနလ်က္ . . . သူမမွာ အရင္ဆံုး လံုျခံဳေရးထံ အကူအညီေတာင္းျပီး ရွင္းခိုင္းရသည္။ ဝတုတ္ကေတာ႔ အလိုက္ကန္းဆိုးမသိစြာ ဖုန္းကို သည္းသည္မည္းမည္း ေခၚေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ သူမဖုန္းထဲမွ Ringtone သံေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ “ ရင္မွာ အခ်စ္မ်ား ျဖစ္မိေနလား ... မေရရာဘူး စိတ္ထဲက ... ငယ္ငယ္ကသံေယာဇဥ္ ခင္မင္ရုံ စိတ္ကေလးမ်ား ... ၾကင္နာျခင္းရဲ႕ စိတ္ရိုင္းမ်ား ... ကိုယ္႔ႏွလံုးသား အေရာင္ေျပာင္းသြား ... နားလည္ပါ သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူေလးရာ ... ” “ ဘယ္လိုလဲ . . . ယံုျပီလား . . . ကၽြန္မ ေစ်းသြားဝယ္ေတာ႔မယ္ . . . ရွင္ အေလ်ာ္လိုခ်င္တဲ႔အခ်ိန္ ကၽြန္မဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ . . . ကၽြန္မကို သြားခြင္႔ျပဳပါဦး . . . ေနာက္မွ ျပန္ဆံုတာေပါ႔ ” “ မိုးသား . . . ” သူမ စူပါမားကတ္တံခါးကို ဖြင္႔ရုံရွိေသး စြဲစြဲငင္ငင္ ေခၚလိုက္ေသာအသံေၾကာင္႔ သူမ ေျခလွမ္းေတြ တံု႔ဆိုင္းသြားရသည္။ မိုးသား . . . တဲ႔ . . . ထိုအသံသည္ တစ္ခ်ိန္က သူမ အရမ္းရင္းႏွီးခဲ႔ေသာ အသံျဖစ္သည္။ သူမအသည္းေတြ တစ္စစီ ကြဲခဲ႔ရေသာေန႔က သူမကို အားနာေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင္႔ၾကည္႔ျပီး ေခၚလိုက္ေသာသူ၏ အသံျဖစ္သည္။ သူမ ဆတ္ခနဲ လွည္႔ၾကည္႔မိရာ ဝတုတ္သည္လည္း သူမကို အားနာေသာမ်က္လံုးျဖင္႔ ၾကည္႔ေနေလသည္။ “ ငါ႔ မင္းရံခ ေလ ” ကမာၻၾကီးတစ္ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္သြားေတာ႔သည္။ သူက မင္းရံခ တဲ႔ . . . တစ္ခ်ိန္က သူမ တစ္ဖက္သတ္ ရင္ခုန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔ရေသာသူ . . . သူသည္ လြန္ခဲ႔ေသာ သုံးႏွစ္တာကာလက မင္းရံခႏွင္႔ လံုးဝၾကီး ကြဲျပားျခားသြားျပီ။ အရင္က ေခ်ာေမာခန္႔ညားခဲ႔ေသာ သူ႔ပံုစံကို ဘယ္လိုမွ ပံုေဖာ္၍မရေအာင္ အရမ္းဝေနေလသည္။ “ ရံခ . . . နင္ တကယ္ပဲ ရံခ ” “ နင္ ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္းလဲသြားတယ္ေနာ္ မိုးသား ” သူကသာ သူမကို ေျပာင္းလဲသြားသည္ဟု ဆိုသည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ေျပာင္းလဲသြားျပီဆိုတာ မသိဘူးလား မသိ။ သူကသာ မင္းရံခ ဟု ဆိုေနေပမယ္႔ သူမ ယံုေတာင္မယံုၾကည္ႏိုင္ေပ။ သို႔ေပမယ္႔ တစ္ခ်ိန္က ၾကည္႔ခဲ႔ဖူးေသာ မ်က္ဝန္းေတြ . . . ၾကားခဲ႔ဖူးေသာ အသံေတြသည္ သူမ အေတာ္႔ကို ရင္းႏွီးေနပါသည္။ “ နင္ တကယ္ပဲ ရံခေနာ္ ” “ ဟုတ္ပါတယ္ဟာ . . . ငါ မလိမ္ပါဘူး . . . နင္ မယံုေသးဘူးဆိုရင္ ဒါေလးကို ၾကည္႔ၾကည္႔ ” သူသည္ ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုထုတ္ကာ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုကို ထုတ္ျပေလသည္။ ဓာတ္ပံုထဲတြင္ သူ . . . သူမ . . . ထက္မင္း ႏွင္႔ ေမလင္းတို႔သည္ ပို႔စ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင္႔ ရွိေနသည္။
ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူသည္ ေခ်ာေမာခန္ညားေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ သူမကေတာ႔ ဝဝတုတ္တုတ္ႏွင္႔ ရုပ္ဆိုးမေလးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုဓာတ္ပံုေလးကို ျမင္ေတာ႔မွ သူသည္ ရံခဆိုတာ တစ္ထစ္ခ် ယံုၾကည္ရပါသည္။ သူမသည္ အံ႔ၾသလြန္း၍ စကားတစ္ခြန္းမွေတာင္ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ႔ေပ။ “ လာေလ . . . ငါတို႔ တစ္ေနရာသြားျပီး ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရေအာင္ ” “ ေၾသာ္ . . . ေအး ” သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ စူပါမားကတ္ထဲ ဝင္လာခဲ႔ၾကသည္။ သူမ အရမ္းအံ႔ၾသရပါသည္ . . . အရမ္းလည္း ေပ်ာ္မိသည္။ အရင္ကထက္စာလွ်င္ သူမ အမ်ားၾကီး ေျပာင္းလဲသြားခဲ႔ေပမယ္႔ သူက မွတ္မိသည္ မဟုတ္လား။ သူမမွန္း သူ ဘယ္လိုသိခဲ႔ပါသလဲ။ “ နင္ ငါ႔ကို မွတ္မိသားပဲေနာ္ ရံခ ” “ အစကေတာ႔ ငါလည္း နင္မွန္းမသိဘူးေပါ႔ဟာ . . . နင္က ေတာ္ေတာ္လွလာတာကိုး . . . နင္ရဲ႕ Visiting Card ကိုၾကည္႔လိုက္ေတာ႔မွ မိုးသားေမ ဆိုေတာ႔ ငါ သိတဲ႔ မိုးသားေမမ်ားလားေပါ႔ . . . နင္ ဖုန္းကိုေခၚလိုက္ေတာ႔မွ ေသခ်ာသြားတာ ” သူမ သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္မိသည္။ သူ ဆိုလိုသည္႔သေဘာက သူမ အရမ္းၾကိဳက္သည္႔ သီခ်င္းေလးေၾကာင္႔ သူ သူမကို မွတ္မိခဲ႔သည္ေပါ႔။ ထို႔ေနာက္ အေအးဆိုင္ေရာက္သည္အထိ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာစကားမွမေျပာေတာ႔ေပ။ အေအးဆိုင္ထဲဝင္ထိုင္ျပီး ခဏအၾကာေတာ႔မွ သူက စကားစလာသည္။ “ ငါ အရမ္းဝလာတယ္မလား ” “ ေသခ်ာတာေပါ႔ . . . ဘာလို႔ အဲ႔ေလာက္ၾကီး ဝလာတာလဲ ” “ ငါ အသည္းကြဲခဲ႔တယ္ေလ . . . ငါ အရမ္းခ်စ္ရတဲ႔ ေကာင္မေလးက ငါ႔ကို ထားသြားခဲ႔တာ . . . ငါ ဝဋ္လည္တာနဲ႔ တူပါတယ္ဟာ . . . အဲ႔ဒါနဲ႔ ငါလည္း အစားေတြ ဇြတ္စားျပီး ဝလာေတာ႔တာပါပဲ . . . အစတုန္းကေတာ႔ သူ႔အေပၚ ငါ အႏိုင္ယူခဲ႔မိတယ္ . . . သူ ထားသြားေတာ႔မွ ခံစားလိုက္ရတာ ရင္ကြဲမတတ္ပဲဟာ ” သူသည္ ေျပာရင္းေျပာရင္း ေၾကကြဲသံေတြစြက္လာသည္။ သူမႏွလံုးသားလည္း တဆစ္ဆစ္ႏွင္႔ နာက်င္လာသည္။ သူမ မရွိေသာ သံုးႏွစ္တာကာလအတြင္း သူ တကယ္ခ်စ္ရေသာသူႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုခဲ႔သည္ေပါ႔ . . . သူမမွာေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြႏွင္႔ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျပီး သူ႔ဆီ ျပန္လာခဲ႔ရသည္။ သူမ ဒုတိယအၾကိမ္ အသည္းကြဲျပန္ပါျပီ . . . ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး နာက်င္လြန္း၍ မြန္းက်ပ္လာသည္။ သူမ ေခါင္းေလးငံု႔ကာ ဖုန္းထဲမွ Ringtone ေလးကို မသိမသာ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ သူမ မေမွ်ာ္လင္႔ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။ “ မိုးသား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ” “ ဘာမလုပ္ပါဘူးဟာ . . . ဖုန္းလဲရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတာ . . . ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ နင္႔ကို အသည္းခြဲခဲ႔တဲ႔ ေကာင္မေလးကို ငါ သိခ်င္လိုက္တာ . . . နင္လို ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို အခုလို ဝတုတ္ၾကီး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာ ငါ အရမ္းအံ႔ၾသတာပဲ . . . အဲ႔ဒီေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲ . . . ငါ သိတဲ႔သူေတြထဲကလား ” ရင္ဘတ္ထဲက ေဝဒနာကို က်ိတ္မွိတ္ခံစားရင္း စကားေတြသာ တရစပ္ေျပာေနမိသည္။ “ ငါ ေျပာရင္ မရယ္ရဘူးေနာ္ ” “ မရယ္ပါဘူးဟာ . . . နင္ ဒီေလာက္ခံစားေနရတာ ငါ မရယ္ရက္ပါဘူး ” “ နင္ သိတဲ႔သူထဲကပါပဲ . . . သူ႔နာမည္က မိုးသားေမ တဲ႔ ” မိုးသားေမ ! . . . ဒီနာမည္ . . . ဒီနာမည္သည္ သူမနာမည္ မဟုတ္လား။ “ ငါ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ . . . သူေရာ ငါ႔ကို ခ်စ္ေသးရဲ႕လား မသိပါဘူးဟာ ” သူမသည္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းႏွင္႔ မခ်စ္ေတာ႔ဘူး ဟု ဆိုလိုက္ရာ သူက အလန္႔တၾကားျဖင္႔ . . . . . “ ဘာ . . . ဘာလို႔လဲ . . . ငါ ဝေနလို႔လားဟာ ” ဟု ေမးေလသည္။ “ ေသခ်ာတာေပါ႔ . . . နင္လို ဝက္ပုပ္ကို ခ်စ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ . . . အိပ္မက္ထဲေတာင္ ထည္႔မမက္ဘူး . . . ေနရာမဆ႔ံလို႔ ” သူ႔မ်က္ႏွာေလး ညိႈးငယ္သြားပါသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ႔ သူမ သူ႔ကို ခ်စ္ေနဆဲပါ . . . ဝ ရုံတင္မက ရုပ္ၾကီးဆိုးေနလည္း သူမ သူ႔ကို ထာဝရခ်စ္ေနဦးမွာပါ။ သူမ သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ႔သည္မွာ သူ၏ ေခ်ာေမာခန္႔ညားမႈ အလွအပေတြေၾကာင္႔ မဟုတ္ပါ . . . အခုခ်ိန္မွာ သူ ဘယ္လိုပံုစံၾကီးျဖစ္ေနျဖစ္ေန သူမအတြက္ေတာ႔ မင္းသားေလးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ သူမ သူ႔ကို ဝန္ခံလိုက္ေတာ႔မည္။ သူမလည္း သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment