ျမင္ကတည္းက
ရင္ထဲက စြဲခဲ့တယ္ မဏိစႏၵာ။
ဘုရင့္ဘ႑ာ မေတာ္မတရားနဲ႕
အ႐ွင့္အာဏာ ေစာ္ကားခဲ့သူမို႕
ဪ… ဓါးထိကာအေသသတ္ရင္လည္း
ေက်နပ္မွာပါ။
မေလွ်ာ္တာအခက္ ႀကံဆမိလို႕
အေနာ္ရထာ မ်က္မာန္႐ွမွာလည္း
ခံရမယ္ အေသအျခာသိေပမယ့္
ေဝဒနာ႐ွိသူ ရင္မွာမေအးေလေတာ့
ေသေဘးကိုတဲ့ မျမင္သာ
အၾကင္နာက ႏွစ္ဆင့္ပိုကဲ။
မသင့္ေတာ္တာ ခ်စ္လာခဲ့သူမို႕
အ႐ွင့္အေပၚမွာ သစၥာမဲ့သူလို႕
ကဲ့ရဲ႕ကာ ဆိုခ်င္ဆို
ၿငိဳျငင္လိုက ၿငိဳျငင္လိုက္
ကိုယ့္ထိုက္နဲ႕ ကိုယ့္ၾကမၼာေပါ့
ဘုရင့္အာဏာ မဖီဆန္ရဲတာေၾကာင့္
လက္လႊဲကာ ေ႐ွ႕ေတာ္ဆက္ရေပမယ့္
ေမြ႕ေပ်ာ္ရက္တယ္ သခင္ထင္လား
ရင္ခြင္မွာ ဆယ္ေနကဲသလို
အၿမဲပူေလာင္ လွခ်ည္ရဲ႕
ႀကိဳးေႏွာင္ကာ အ႐ွင္တည္းပါလို႕
ရင္ထဲကို လွံမထိခင္က
ခ်စ္မိသူ အသည္းေၾကြျပဳန္းကာ
(မဏိစႏၵာရယ္ …)
ကိုယ္ကေတာ့
အၿမဲေသဆံုးခဲ့ၿပီပဲ …။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
No comments:
Post a Comment